Joga nie narodziła się w starożytnych Indiach jedynie po to, byśmy dziś mogli cieszyć się elastycznymi ciałami i pięknymi sylwetkami. To kompleksowy system życia, oparty na wiekowej tradycji i głębokiej filozofii. Joga kładzie nacisk na zachowanie równowagi i spokoju, wspomagając nas w radzeniu sobie z codziennymi wyzwaniami.
Najstarszy traktat dotyczący jogi, „Jogasutry” Patańdźalego, opisuje jogę jako ścieżkę, która poprzez praktykę etycznych zachowań, medytację oraz techniki oddechowe i fizyczne, prowadzi do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i uwolnienia się od pragnień. Asany, czyli pozycje ciała, to jedynie jedna z ośmiu gałęzi jogi, znanych jako ashtanga joga (słowo ashtanga oznacza po prostu osiem części).
Termin „yamy” w jodze odnosi się do oczyszczających praktyk fizycznych i duchowych, które mają na celu oczyszczenie ciała i umysłu. Yamy to jedna z ośmiu gałęzi jogowej praktyki, znanych jako „Asztanga Joga”. Termin „yama” pochodzi z sanskrytu i oznacza „kontrolę” lub „powstrzymanie”. Yamy składają się z pięciu zasad lub etycznych zaleceń, które stanowią fundament etycznego postępowania dla praktykujących jogę.
1. AHIMSA
Zasada Yamy o nazwie Ahimsa jest jednym z fundamentów etycznych praktyki jogi. Dosłownie oznacza „niekrzywdzenie„, ale jego znaczenie sięga znacznie głębiej niż brak fizycznej przemocy. Ahimsa to również koncepcja miłości, współczucia i zrozumienia dla wszystkich istot.
W praktyce, ahimsa oznacza powstrzymywanie się od zadawania krzywdy, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej, sobie i innym. To podejście oparte na szacunku do życia we wszystkich jego przejawach. Oznacza to nie tylko unikanie działań agresywnych czy przemocowych, ale również unikanie wszelkich zachowań lub słów, które mogłyby sprawić ból czy cierpienie. Ahimsa to także praktyka delikatności i empatii wobec siebie samego i innych. Oznacza to dbanie o dobrostan zarówno fizyczny, jak i psychiczny, unikanie negatywnych myśli i emocji oraz kierowanie naszych działań ku budowaniu pozytywnych relacji z innymi istotami.
W praktyce jogi, ahimsa odnosi się także do naszego stosunku do środowiska naturalnego. Oznacza to szacunek i troskę o przyrodę, dbanie o ekosystemy i unikanie działań, które mogłyby szkodzić Ziemi i jej mieszkańcom.
Ahimsa to zatem nie tylko zasada moralna czy etyczna, ale także sposób bycia, myślenia i działania, który prowadzi do promowania pokoju, miłości i zrozumienia we własnym życiu oraz w relacjach z innymi i światem wokół nas.
2. SATYA
Satya jest kolejnym kluczowym aspektem praktyki jogi. Dosłownie oznacza „prawdę„. Satya to nie tylko kwestia mówienia prawdy w relacjach międzyludzkich, ale także szerszy koncept związany z prawdomównością, uczciwością i autentycznością.
W praktyce, Satya oznacza bycie szczerym i uczciwym we wszystkich sytuacjach życiowych. Oznacza to mówienie prawdy bez fałszowania rzeczywistości, unikania kłamstwa czy manipulacji. Jednak Satya to również głębsze spojrzenie na nasze własne życie i rzeczywistość. Praktykując Satya, uczymy się być autentyczni wobec siebie samych. Oznacza to bycie świadomym swoich myśli, uczuć i pragnień, a także uczciwej samooceny. Satya zachęca nas do otwartości i uczciwości wobec nas samych, co pozwala nam lepiej zrozumieć siebie i rozwijać się duchowo. W relacjach międzyludzkich, Satya polega na mówieniu prawdy w sposób delikatny, ale jednocześnie bezpośredni. Oznacza to wyrażanie swoich uczuć i potrzeb w sposób jasny i bez manipulacji. Praktyka Satya w relacjach pomaga budować zaufanie i autentyczność w naszych kontaktach z innymi.
Satya to również praktyka życia w zgodzie z naszymi wartościami i przekonaniami. Oznacza to podejmowanie decyzji i działań zgodnych z naszym wewnętrznym sensem prawdy i uczciwości.
W ten sposób, Satya staje się nie tylko zasadą etyczną, ale również sposobem życia, który pomaga nam budować głębszą świadomość siebie i relacje z innymi, prowadząc nas do pełni życia i szczęścia.
3. ASTEYA
Asteya, trzecia zasada Yamy, to praktyka powstrzymywania się od kradzieży w każdej formie. Ale w kontekście jogi, asteya to o wiele więcej niż tylko niekradzież fizycznych przedmiotów. To głębsza zasada etyczna, która odnosi się do szacunku do cudzego majątku, czasu, energii i intelektu.
W praktyce, asteya oznacza nie tylko unikanie fizycznej kradzieży czy kradzieży w sensie własności materialnych, ale także powstrzymywanie się od kradzieży w formie oszustwa, manipulacji, czy korupcji. To również unikanie przywłaszczania sobie zasług czy wyników pracy innych osób. Asteya to praktyka uczciwości i szacunku wobec innych ludzi oraz ich dóbr materialnych i niematerialnych. Oznacza to wykazywanie wdzięczności za to, co mamy, i unikanie chciwości czy zazdrości wobec tego, co posiadają inni.
W praktyce jogi, asteya jest również praktyką umiaru i równowagi w życiu. Oznacza to nieprzywiązanie się do materialnych dóbr i nieposzukiwanie szczęścia w posiadaniu rzeczy. Praktyka asteyi pomaga nam uwolnić się od pragnienia posiadania i doceniać wartość życia ponad materialnymi posiadłościami.
4. BRAHMACHARYA
Brahmacharya dosłownie oznacza zachowanie umiaru i powściągliwości w sferze seksualnej oraz kierowania energii życiowej ku wyższym celom duchowym.
W praktyce, brahmacharya oznacza kontrolę nad naszymi zmysłami, pragnieniami i emocjami, szczególnie w obszarze seksualności. Nie jest to jednak wyłącznie praktyka wstrzemięźliwości seksualnej, lecz bardziej ogólnie praktyka umiaru, równowagi i szacunku w sferze relacji międzyludzkich. Brahmacharya zachęca nas do podejmowania świadomych decyzji dotyczących naszych związków i zachowań seksualnych. Oznacza to wykazywanie szacunku dla siebie i dla innych, unikanie wykorzystywania innych osób oraz dbanie o zdrowie i integralność naszych relacji.
W kontekście jogi, brahmacharya może również oznaczać kierowanie energii seksualnej ku wyższym celom duchowym, takim jak medytacja, praktyka jogi czy służba innym. Oznacza to wykorzystywanie energii życiowej w sposób twórczy i konstruktywny, który pomaga nam rozwijać się duchowo i osiągać wyższy poziom samorealizacji. Praktykując brahmacharyę, uczymy się szacunku dla życia i dla siebie samych. Oznacza to również dbanie o naszą energię życiową i kierowanie jej ku wyższym celom, które przynoszą nam prawdziwe spełnienie i szczęście.
c5. APARIGRAHA
Zasada Yamy o nazwie Aparigraha dosłownie oznacza „niepożądanie„. W kontekście praktyki jogi, aparigraha odnosi się do unikania chciwości, pragnienia posiadania nadmiernych dóbr materialnych oraz przywiązania do rzeczy materialnych.
Aparigraha zachęca nas do prostoty, skromności i dzielenia się z innymi. Oznacza to praktykę umiaru w naszych potrzebach materialnych oraz wyzbywanie się zbędnych rzeczy, które nie są nam potrzebne. Praktykując aparigrahę, uczymy się doceniać wartość życia ponad materialnymi posiadłościami. Oznacza ona także unikanie przywiązania do przeszłości oraz otwarcie się na zmiany i transformacje. Oznacza to akceptację przemijania oraz życie w zgodzie z naturą, która jest wiecznym cyklem zmian i odrodzeń.
Praktykując aparigrahę, uczymy się szacunku dla życia i dla innych ludzi. Oznacza to również szanowanie cudzej własności, prywatności i godności. Aparigraha kształtuje naszą postawę wobec świata i innych ludzi, pomagając nam budować zdrowe relacje oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu.
Yamy czyli praktyczne wskazówki do życia nie tylko kształtują praktykę jogi, ale również codzienne życie. Każda zasada sprawia, że stajemy się bardziej świadomymi, empatycznymi i autentycznymi ludźmi. Dodatkowo zasady te nie tylko kształtują myślenie i działania, ale także pomagają budować głębsze zrozumienie samego siebie i świata wokół nas. Są jak promienie słońca, które rozświetlają mrok najgłębszych lęków i przypominają o potędze miłości, prawdy i szczerości.
I choć czasem zapominam o tych zasadach, to zawsze wracam do nich z pokorą i wdzięcznością, bo wiem, że są one kluczem do prawdziwego szczęścia i spełnienia.
